سنگ به مواد جامدی از پوسته زمین اطلاق میشود که از یک یا چند
کانی که با یکدیگر پیوند یافته‌اند، تشکیل شده‌است. در
زمین‌شناسی سنگ تجمعی طبیعی و جامد از مواد معدنی یا شبه معدنی است. لایه خارجی جامد زمین (
سنگ‌کره) از سنگ تشکیل شده‌است. صخره‌ها سه گونه هستند:آذرین، رسوبی و دگرگون شده. دانش شناختن سنگ‌ها را
سنگ‌شناسی می‌گویند. عنصر اصلی تشکیل دهنده تمامی سنگ‌ها سیلیس است.
مهمترین تفاوت خاک و سنگ اختلاف در میزان فشردگی و چسبندگی آن‌ها به یکدیگر است. از دیدگاه زمین‌شناسی، سنگ به موادی از
پوسته زمین اطلاق میشود که از یک یا چند
کانی که با یکدیگر پیوند یافته‌اند، درست شده‌است. در مقابل
خاکتوده‌ای از ذرات با دانه‌های منفصل یا دارای پیوند سست است که بر اثر
هوازدگی سنگ‌ها و به‌طور برجا تشکیل شده‌است. لیکن در مهندسی و کارهای ساختمانی قابلیت حفاری مصالح زمین‌شناسی به عنوان شاخصی در طبقه‌بندی آن‌ها به دو گروه سنگ و خاک مورد استفاده قرار می‌گیرد [۱]
ویرایش]
دو فرایند کوه زایی و کوه سایی در زمین موجب پدید آمدن محصولات سنگی میشود.
ویرایش]
فشارهای کره مذاب درون زمین را که به پوسته جامد سطح آن وارد میشود را می‌توان عامل فرایند کوه زایی و خشکی زایی نامید.
هوازدگی یا کوه سایی
[ویرایش]
هر یک از چند روندی را که باعث خرد شدن و تغییر شکل مواد سخت سطح زمین و موادی که با جو در تماس هستند، هوازدگی می‌نامند. عوامل فرسایش یا هوازدگی به دو گروه فیزیکی و شیمیایی تقسیم می‌شوند.
ویرایش]
محصول
هیدراتاسیون،
انحلال،
آبکافت،
اکسیداسیون یا عکس‌العمل آب‌های
اسیدی با
املاح تشکیل دهنده سنگ هاست. [۲]
ویرایش]
این پدیده توسط عواملی چون یخبندان، تغییرات حرارت در جو و در نتیجه
انبساط و
انقباض،
گرانش زمین، رشد گیاهان، باد، جریان آب و عمل جانوران و مانند اینها شکل می‌گیرد و باعث خرد شدن سنگ‌ها و تغییر شکل آن‌ها به دانه‌های ریزتر میشود. [۲]
ویرایش]
سنگ‌ها خود از قسمت‌های ساده‌تری به نام
کانی ساخته شده‌اند. کانی‌ها مواد
جامد، طبیعی، معمولاً
متبلور،
غیرآلی،
همگن و با ترکیبات شیمیایی مشخص‌اند. تاکنون بیش از ۳۰۰۰ کانی در طبیعت شناخته شده که تنها حدود ۲۴ کانی در سنگهای پوسته زمین فراوان هستند و آن‌ها را
کانی‌های سنگ ساز می‌نامند. [۳]
ویرایش]
سنگ مصنوعی سمنت پلاست- سنگ پلیمری درنیکا
سنگ مصنوعی نامی برای انواع مختلف محصولات سنگ مصنوعی است که از قرن ۱۸ استفاده میشود. سنگهای مصنوعی در پروژه‌های مهندسی عمران، ساختمان سازی، مصارف صنعتی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرند.
یکی از اولین سنگهای مصنوعی تحت عنوان Lithodipyra (AKA Coade stone) بین سال‌های ۱۷۶۹ الی ۱۸۳۳ میلادی تولید گردید. پس از آن تولید سنگهای مصنوعی به روش‌های مختلف ادامه پیدا کرد.
سنگ مصنوعی پلیمری – درنیکا سنگ بر اساس استفاده از بتن سیمانی تولید میشود که در آن ماسه به عنوان ذرات ریز پرکننده یکی از مهمترین مواد اولیه میباشد. ترکیبات پلیمری و افزودنیهای شیمیایی چسبندگی بین تمام اجزاء را ایجاد کرده و مقاومت سنگ مصنوعی را تأمین می‌کند. رنگ‌دانه‌های اکسید آهن که مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش و محیطهای قلیایی میباشد رنگ مورد نظر را به این سنگ‌هامی‌دهد. ترکیبی که از این راه به دست می‌آید در قالب‌هایی از جنس سیلیکان و پلیمر ریخته میشود که دارای نقش و نگارهای سنگهای طبیعی می‌باشند و به این سنگ‌ها سیمایی کاملاً طبیعی می‌دهد. از نظر قیمت، سنگهای مصنوعی به مراتب قیمتی کمتر از سنگهای طبیعی دارند، چرا که کارهای دشواری که روی سنگ طبیعی برای رساندن آن به بازار و قابل استفاده کردن آن انجام میشود در مورد سنگهای مصنوعی غیرضروری می‌نماید و دارای وزنی کمتر و ضخامتی کوچکتر هستند که به ما این اجازه را می‌دهد که سه برابر سنگهای طبیعی بتوانیم آن‌ها را به‌کار گیریم.
مزیتهای سنگ مصنوعی سمنت پلاست – درنیکا سنگ:
سنگ طبیعی
این سنگ‌ها در دسته‌های گوناگون و متنوعی نام‌گذاری می‌شوند که بعضاً نام
معدن سنگ به عنوان اسم آن استفاده میشود. رایج‌ترین سنگهای ساختمانی عبارتند از: [۴]
گرانیت
ویکی پدیا
درباره این سایت